(kelime) yapım

См. также в других словарях:

• yapım ekleri — is., ç., dbl. Kelime kök veya gövdesine getirilerek kelimenin yeni bir anlam kazanmasını sağlayan ek: lik (göz lük); ci (ev ci); li (ev li); inç (sev inç); gi (sev gi); daş (vatan daş) gibi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• türemiş kelime — is., dbl. Yapım ekiyle türetilmiş kelime: süz geç, ver gi gibi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ek — is. 1) Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça Yazının ekleri. 2) Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki. 3) Sonradan katılan, dikilen,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• gövde — is. 1) Bir şeyin asıl bölümü 2) anat. İnsan bedeninde baş, kol ve bacaklar dışında kalan bölüm 3) anat. Hayvanlarda baş, ayak ve kuyruktan, ağaçlarda kök ve dallardan geri kalan bölüm 4) Kesilmiş hayvanın, sakatatları alındıktan sonraki durumu 5) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• işlek ek — is., dbl. Kelime türetmede sık kullanılan yapım eki …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• türetme — is., dbl. 1) Ad ve fiillerin kök veya gövdelerine yapım eki getirilerek kelime kurma, iştikak: Göz lük çü, söyle n ti, sev gi gibi 2) Bilinen bazı şeylerden yararlanarak düşünce gücüyle yeni bir şey bulma, ihtira Birleşik Sözler türetme eki …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• türev — is. 1) Türemiş veya üretilmiş şey 2) dbl. Yapım ekiyle kurulmuş kelime, müştak: Sev gi, sev in mek, göz lük gibi 3) kim. Bir madde üzerinde yapılan kimyasal işlemler sonucu elde edilen bir başka madde 4) mat. Değişken artması sıfıra giderken,… …   Çağatay Osmanlı Sözlük